Όταν ακούμε τραγούδια, εικόνες, λέξεις , πρόσωπα, έρχονται στο νου, τουλάχιστον για μένα έτσι είναι. Όμως ακούγοντας τα τώρα πια έχω το απόλυτο κενό. Αυτές τις μέρες μου έχουν κόλληση αυτά τα δυο τραγούδια. Κάρδια μου…
Η κάρδια μου είναι ένα κομμάτι κρύσταλλο πάγου. Εκτός από την λειτουργική σημασία της δεν έχει καμία άλλη χρήση. Αυτά τα τραγούδια είναι κάπως παθιάρικα και εγώ δεν έχω κανένα πάθος . Ίσως είναι μια προσπάθεια του μυαλού μπας και η κάρδια ξυπνήσει από την νάρκη της , να λιώσει ο πάγος της .
Ίσως να είναι καλύτερα που είναι έτσι , αλλιώς πονάει πολύ και τελευταία δεν έχω ιδιαίτερη αντοχή στο πόνο.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment