Χιονάτη

Σήμερα ένιωσα Χιονάτη . Πριν από δυο χρόνια φύτεψα μια φιρικιά . Για οποίον δεν ξέρεις τα φιρικιά είναι μικρά μηλαρακια . Μαζί με την φιρικιά έχω φυτέψεις και ένα σωρό αλλά και κάθε φορά που παράγουν κάτι για πρώτη φορά κάνω σαν μικρό παιδί μέσα σε ζαχαροπλαστείο ,χοροπηδώ από την χαρά μου . Καλά τρελό είμαι ότι θέλω κάνω, εδώ μιλώ στα ζώα μου δεν θα μιλώ και στα φυτά μου. Στην περίπτωση που ακούνε να μην τους πω και ένα καλό λόγο εμ τι. Κοιτώ την φιρικιά και βλέπω ότι έχει 5 φιρικιά και είναι ώριμα . Πάω φέρνω το καλάθι μου για να το κάνω σωστά και με ιεροτελεστία . Τα φτάνω και τα βάζω στο καλάθι . Τα κοιτώ με υπέρμετρη περηφάνια μονό που δεν τα χαϊδεύω. Όταν έχω την φαεινή ιδέα να γευτώ ένα. Ξέρω άπλυτο από το δέντρο δεν ήταν καλή ιδέα αλλά έλα ντε που το λιγουρεύτηκα. Που λέτε το περιεργάζομαι . Μετά του τραβώ μια μεγάλη δαγκωνιά και γουρλώνω. Όχι δεν ήταν αρτύσιμο, δεν έγινα φονιάς κάποιου μικρού αμέριμνου σκώληκα απλός κάπου εκεί στο δάγκωμα μάλλον πήρα βαθιά ανάσα και ένα κομματάκι μου στάθηκε στο λαιμό. Κοιτώ δεξιά αριστερά κάνεις για βοήθεια , αφού έβηξα αρκετά πετάχτηκε ένα κομματάκι όσο ένα στραγάλι . Με έκανε να σκεφτώ την Χιονάτη. Αν τα πράγματα ήταν όπως στην Χιονάτη, αν θα ερχόταν κάνεις να με ξυπνήσει . Φυσικά αν είσαι τρελή με ζώδιο ιχθύ και καλλιτέχνης ένα ολόκληρο υπερθέαμα παίζει μέσα στο μυαλό σου. Έχω απόκτηση μαύρα καρέ μαλλιά και φόρεμα αλλά Disney το σκηνικό αλά ελληνικά με ελιές και μια φιρικιά που εκπέμπει λάμψη στην μέση .Το δάγκωμα του μήλου σε slow motion . Μετά πέφτω με χάρη στο έδαφος εκεί σκάει η φούσκα τις φαντασιώσεις δεν μπορώ με τίποτα να βρω νάνους και πρίγκιπα . Ξαναπαίζει το σκηνικό ξανά και ξανά και τίποτα . Η χιονάτη είναι μονή ξάπλα στο αλώνι. Εκείνη την στιγμή λύνεται το τέρας που έχω μαζέψει , ένας αδέσποτος γιγαντόσωμος σκύλος που ο κτηνίατρος λέει ότι είναι όλες οι ράτσες μαζί . Ο μόνος ερωτευμένος μαζί μου αυτή την εποχή. Με βλέπει και λιώνει. Το βρήκα σε αθλία κατάσταση χτυπημένο και κόκαλα. Πιστεύω ότι όταν δίνεις αγάπη παίρνεις κιόλας αλλά μέχρι στιγμής την ανταπόδοση την βλέπω από ζώα. Επειδή είναι τεράστιος κάθε φορά που λύνετε με ξαπλώνει κάτω φαρδιά πλατιά και συνήθως τρώω και καμία αδέσποτη γλείψια έτσι για το καλημέρα σας. Οποτε ο πρίγκιπας στην ιστορία μου είναι ο σκύλος και ζήσαμε εμείς καλά και εκείνος καλύτερα.. Τα υπόλοιπα φιρικιά τα έστησα σαν νεκρά φύση και τα ζωγράφισα . Τώρα ξεκουράζονται στην φρουτιέρα μέχρι νεοτέρας επίθεσης μαζί με κάτι σταφύλια . Λέτε την νύχτα να το παίξουν Φροουτοπία με τα αγγουράκια και τις μελιτζάνες που έχω απέναντι?