Αυτό ήταν το άσμα που έπαιζε στο κεφάλι μου όταν με πήραν τηλέφωνο.
Βεβαία κατά την διάρκεια της κλήσης αυτά και μερικά αλλά με νοηματική
μου έρχονταν . Ξέρετε τώρα , μεσαίο
δάχτυλο , γλωσσά έξω τύπου «γλειψίματος» σλουρπ σλουρπ και πάνω από όλα η έκφραση αχα αχα
τι μας λες τώρα
Αυτές της μέρες είχα να αποφασίσω αν θα εργαστώ κάπου που μια φίλη είχε άδικος απολυθεί από αυτή την θέση. Αποφάσισα ότι δεν θα πήγαινα
εναντία στις αρχές μου και αρνήθηκα . Δεν ήταν μονό βεβαία οι αρχές μου αλλά
και κάποια αλλά πράγματα . Το σύνολο του
μαζί με αυτό το έκανα προς εμένα απίθανο ηθικά να το κάνω.
Από εχθες όμως που είδα την τσέπη μου τέλειος άδεια μπήκα σε σκέψεις . Αναρωτήθηκα τι πρέπει κάνεις
να βάζει πάνω από όλα την τσέπη του η τις σχέσεις του. Το ένα σε κρατά ζωντανό το
άλλο σε κρατά γεμάτο ψυχικά . Δεν προκειτε να αλλάξω γνώμη το όχι είναι όχι . Πάντα κράταω το λόγο μου . Απλά
αναρωτιέμαι ποιο είναι το σωστό για να πράξεις το ένα η το άλλο.
No comments:
Post a Comment