Άρχισα να σκαλίζω το παρελθόν . Το καλό παρελθόν με τις καλές αναμνήσεις . Νιώθω ήρεμη αυτή την εποχή . Όταν ξεκίνησα το blog ήμουν φουρτουνιασμένη και μιας και δεν μπορώ να ξεκατινιασώ την «οικογένεια» μου κανονικά που
τους χρειάζεται όχι μόνο ξεκατίνιασμα αλλά και μερικές μηνύσεις μιας και μου καταχραστήκαν το τραπεζικός μου λογαριασμός που μου είχε αφήσει ο πατέρας μου. Κάνεις δεν χάνετε….. έλεγε η γιαγιά έτσι και εγώ δεν θα χαθώ…
Ξανά στης ωραίες αναμνήσεις. Ένα βραδύ που ήμουν μονή στο σπίτι και ύπνο δεν είχα άνοιξα την Τν για παρέα και έπαιζε το φάντασμα της όπερας. Είχα γουρλώσει στη Τν με πολύ αγωνία το τι θα γίνει παρακάτω. Τότε μπορεί να ήμουν και λίγο ρομαντική φύση , πίστευα ακόμα στους ανθρώπους γιατί ήμουν 9 με 10 . Τώρα στα μελό γέλαω αφάνταστα στο πόσο ψεύτικα είναι . Είχα απορία πώς ήταν το πρόσωπο του Ερικ και έσκασα γιατί δεν το έδειξε και σε μας τους θεατές. Μετά θύμωσα με την αντίδραση της Christine. Γιατί οι άνθρωποι πρέπει να είναι τόσο σκληρή. Γιατί η εμφάνιση πρέπει να μέτραει τόσο πολύ.
Είχα ένα θειο κωφάλαλο που δεν παντρεύτηκε γιατί θεωρείτο ελαττωματικός ,όταν στην Αμερική μια γυναικά χωρίς άκρα κάνει οικογένεια. Ίσως είναι γιατί ο έλληνας είναι ωραιοπαθείς (νους υγιείς εν σώματι υγιή). Κοιτά τα αρχαία αγάλματα, προάγουν το τέλειο.
Σήμερα διάβασα σε μια online εφημερίδα για ένα μωρό στην Ινδία με δύο πρόσωπα σε ένα κεφάλι. Δηλαδή έχει 4 μάτια 2 μύτες και δύο χείλια. Δύο προσωπάκια χαριτωμένα
ένα διπλά στο άλλο. Η μητέρα είπε ότι βλέπει ένα φυσιολογικό παιδί που θα ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Η αλήθεια είναι ότι η θρησκεία τους το κάνει αποδεχτώ μιας και το θεωρούν ότι είναι μετενσαρκώσει του θεού Βίσνου. Η όλη κατάσταση θα αποφέρει κέρδη στους γονείς που ήδη λαμβάνει χρήματα και δώρα από τους πιστός που πάνε να το δούναι. . Στην ταινία δείχνει ότι όταν η μητέρα του αντίκρισε το Ερικ χαμογέλασε γιατί για κάθε μανά το παιδί της είναι τέλειο. Στην Ελλάδα ένα τέτοιο παιδί θα είχε κάνει σάλο . Πρώτον και κυριών η μητέρα θα το είχε δει στο υπέρηχο και θα είχε κάνει άμβλωση. Ενώ εδω θα το αποκαλούσα τέρας στην Ινδία το αποκαλούν θεά.Αυτό είναι που μου άρεσε σε αυτό το έργο. Eίναι το γεγονός ότι κάποιος τόσο άσχημος έχει φωνή και ψυχή αγγέλου. Ταυτίστηκα γιατί και εγώ μια ζωή αποζητώ αγάπη ανιδιοτελής που να μην έχει κάποιο συμφέρον από πίσω . Το τέλος τη ταινία θυμάμαι με έκανε να κλαίω. Σιχαίνομαι όταν καταλήγουν έτσι . Από την άλλη αν το τέλος είναι αίσιο σκέπτομαι ότι στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι . Ανικανοποίητη είμαι θα μου πείτε, ίσως . Νομίζω ότι υπάρχει και μια μέση λύση που δεν είναι τόσο μελό αλλά όχι και τόσο έξω από την πραγματικότητα. Ο Ερικ πεθαίνει γιατί σε ένα κόσμο που το διαφορετικό είναι δακτυλοδεικτούμενο δεν θα μπορούσε να ζήσει .
No comments:
Post a Comment