Tuesday, June 29, 2010

Anti's Mind


Μες σ'αυτό το κεφάλι, ο,τί θέλεις βρίσκεις...

Friday, June 25, 2010

Το Τέλειο Date του Chris


Όνομα :Βουβουζελα
Επίθετο: Φυσουνι
Επάγγελμα : Μοντέλο…. ξαδέρφη της Ζιζελ
PhD στην Σεξολογία
Γλώσσες: Αγγλικά ,Γαλλικά, Ισπανικά και Ελληνικά
Έτος γεννήσεις: 14 Φεβρουαρίου 1985 (Love Child)


Μαρια said...
το λοιπον, ακου να δεις... εχει μια πολυ καλη περιπτωση. Κουκλα, τσαχπινα, εξυπνη, με ωραια βυζια, μιλα Ισπανικα και τις αρεσει η Βισση.

Το ονομα της ειναι Βουβουζελα.

Analyse Chris Comment

Βουβουζέλα Νο2




Τύπος Αεροβικής Γυμναστικής: Όπως η Ζούμπα. Χοροπηδώντας- «Με αυτή την άσκηση, φίλες μου, τονώνουμε γλουτούς, και πόδια. Όλες πάνω. Όλες κάτω! Βουβουζέλα! Έλα, πάμε μαζί, Βουβουζέλα!»
by Analyse Chris " Παιξε Δυνατα την Βουβουζελα σου "

Thursday, June 24, 2010

Βουβουζελα...


Ζώο: Όπως η Γαζέλα. Τρώει χόρτο από γήπεδο, πίνει energy drinks, και όταν αισθανθεί κίνδυνο, βουίζει.
by Analyse chris "Παιξε Δυνατα την Βουβουζελα σου"

Wednesday, June 23, 2010

Phantom of the Opera



Άρχισα να σκαλίζω το παρελθόν . Το καλό παρελθόν με τις καλές αναμνήσεις . Νιώθω ήρεμη αυτή την εποχή . Όταν ξεκίνησα το blog ήμουν φουρτουνιασμένη και μιας και δεν μπορώ να ξεκατινιασώ την «οικογένεια» μου κανονικά που
τους χρειάζεται όχι μόνο ξεκατίνιασμα αλλά και μερικές μηνύσεις μιας και μου καταχραστήκαν το τραπεζικός μου λογαριασμός που μου είχε αφήσει ο πατέρας μου. Κάνεις δεν χάνετε….. έλεγε η γιαγιά έτσι και εγώ δεν θα χαθώ…

Ξανά στης ωραίες αναμνήσεις. Ένα βραδύ που ήμουν μονή στο σπίτι και ύπνο δεν είχα άνοιξα την Τν για παρέα και έπαιζε το φάντασμα της όπερας. Είχα γουρλώσει στη Τν με πολύ αγωνία το τι θα γίνει παρακάτω. Τότε μπορεί να ήμουν και λίγο ρομαντική φύση , πίστευα ακόμα στους ανθρώπους γιατί ήμουν 9 με 10 . Τώρα στα μελό γέλαω αφάνταστα στο πόσο ψεύτικα είναι . Είχα απορία πώς ήταν το πρόσωπο του Ερικ και έσκασα γιατί δεν το έδειξε και σε μας τους θεατές. Μετά θύμωσα με την αντίδραση της Christine. Γιατί οι άνθρωποι πρέπει να είναι τόσο σκληρή. Γιατί η εμφάνιση πρέπει να μέτραει τόσο πολύ.

Είχα ένα θειο κωφάλαλο που δεν παντρεύτηκε γιατί θεωρείτο ελαττωματικός ,όταν στην Αμερική μια γυναικά χωρίς άκρα κάνει οικογένεια. Ίσως είναι γιατί ο έλληνας είναι ωραιοπαθείς (νους υγιείς εν σώματι υγιή). Κοιτά τα αρχαία αγάλματα, προάγουν το τέλειο.

Σήμερα διάβασα σε μια online εφημερίδα για ένα μωρό στην Ινδία με δύο πρόσωπα σε ένα κεφάλι. Δηλαδή έχει 4 μάτια 2 μύτες και δύο χείλια. Δύο προσωπάκια χαριτωμένα ένα διπλά στο άλλο. Η μητέρα είπε ότι βλέπει ένα φυσιολογικό παιδί που θα ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Η αλήθεια είναι ότι η θρησκεία τους το κάνει αποδεχτώ μιας και το θεωρούν ότι είναι μετενσαρκώσει του θεού Βίσνου. Η όλη κατάσταση θα αποφέρει κέρδη στους γονείς που ήδη λαμβάνει χρήματα και δώρα από τους πιστός που πάνε να το δούναι. . Στην ταινία δείχνει ότι όταν η μητέρα του αντίκρισε το Ερικ χαμογέλασε γιατί για κάθε μανά το παιδί της είναι τέλειο. Στην Ελλάδα ένα τέτοιο παιδί θα είχε κάνει σάλο . Πρώτον και κυριών η μητέρα θα το είχε δει στο υπέρηχο και θα είχε κάνει άμβλωση. Ενώ εδω θα το αποκαλούσα τέρας στην Ινδία το αποκαλούν θεά.

Αυτό είναι που μου άρεσε σε αυτό το έργο. Eίναι το γεγονός ότι κάποιος τόσο άσχημος έχει φωνή και ψυχή αγγέλου. Ταυτίστηκα γιατί και εγώ μια ζωή αποζητώ αγάπη ανιδιοτελής που να μην έχει κάποιο συμφέρον από πίσω . Το τέλος τη ταινία θυμάμαι με έκανε να κλαίω. Σιχαίνομαι όταν καταλήγουν έτσι . Από την άλλη αν το τέλος είναι αίσιο σκέπτομαι ότι στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι . Ανικανοποίητη είμαι θα μου πείτε, ίσως . Νομίζω ότι υπάρχει και μια μέση λύση που δεν είναι τόσο μελό αλλά όχι και τόσο έξω από την πραγματικότητα. Ο Ερικ πεθαίνει γιατί σε ένα κόσμο που το διαφορετικό είναι δακτυλοδεικτούμενο δεν θα μπορούσε να ζήσει .

Monday, June 21, 2010

Labyrinth



Σήμερα κατά τύχη πέτυχα αυτή την ταινία που βασικά δεν ήξερα πως την έλεγαν. Όταν ήμουν 12 την είδα στο φροντιστήριο των αγγλικών . Την είχε φέρει ο κύριος για να την δούμε και να γράψουμε περίληψη. Δεν είχε υπότιτλους και όλα τα παιδία γκρίνιαζαν . Εγώ όπως πάντα δεν είπα κουβέντα έτσι και αλλιώς κάνεις δεν ήξερε την φωνή μου.

Όταν ήμουν 6 με έφερε η μητέρα μου στο χωριό της από τη ΝΥ και μείναμε μόνιμα εκεί . Όταν πήγα στην πρώτη δεν ήξερα ελληνικά. Μονό τις λέξεις : πείναω, διψαώ και θέλω πιπί ήξερα. Αυτά ήταν αρκετά για να συνεννοούμαι με την γιαγιά που μίλαγε ακατάπαυστα για τα πάντα . Συχνά μούντζωνε, έβριζε και έδινε ευχές με το παραμικρό Στο χωριό δεν υπήρχε φροντιστήριο αγγλικών και όλα τα παιδια στο μικρό σχολειό ήταν όλα συγγενείς μεταξύ τους, όποτε εγώ ήμουν το ξένο στοιχειό . Στην αρχή όλο χαρά προσπαθούσα να επικοινωνήσω με τα αλλά παιδία, άλλα αυτά έβρισκαν ότι μιλούσα περίεργα και έλεγα τραγουδάκια σε άλλη γλωσσά. Έτσι τα παιδια με βασάνιζαν , με χτυπούσαν, μου έκλεβαν τα πράγματα μου η μου τα έσπαγαν. Έτσι μέσα σε μια εβδομάδα διαμονής μου στο χωριό έχασα την φωνή μου. Η γλωσσά που ήξερα μέχρι τότε ήθελα να την ξεχάσω . Δεν ήθελα να διαφέρω από τα αλλά παιδία σε οτιδήποτε και έκανα τα πάντα να είμαι αφανής . Έτσι άρχισα να ζωγραφίζω στα διαλειμματα , τα βιβλία μου και το θρανίο . Το δημοτικό το πέρασα με Γ γιατί δεν έλεγα προφορικά και οι περισσότεροι έλεγαν πώς είμαι χαζό. Μέχρι που πήγα Α’ γυμνάσιο και έβγαλα 19 το πρώτο τρίμηνο μονό με γραπτά. Την φωνή μου την απέχτησα πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο και από τότε δεν σταμάτησα να μιλαώ ακατάπαυστα . Μάλλον κερδίζω το χαμένο χρόνο lol

Μετά από 3 χρόνια αποχτήσαμε φροντιστήριο αγγλικών και όλα τα παιδία γραφτήκαν εκτός από μένα . Με έγραφε η μανά μου και εγώ δεν πήγαινα . Μου μίλαγε αγγλικά και χανόμουν, δεν απαντούσα . Τα παιδία που με βασάνιζα μετά μου το παίζαμε έξυπνα και αγγλομαθείς. Τελικά στην έκτη γράφτηκα στα αγγλικά και πήγα. Μέσα σε ένα χρόνο πέρασα 4 τάξεις . Ο μπαμπάς μου, μου είχε τάξη ότι θα με έπαιρνε μαζί του ΝΥ αν πηγαινα έτσι πείστηκα

Η ταινία ήταν πολύ σημαντική για μένα σε πολλά επίπεδα , κάτι σαν κρατικό μυστικό .Από τότε που μπορώ να θυμάμαι δεν διαβάζω υποτίτλους . Έτσι όταν είδα την ταινία για μένα ήταν γνωστή περιοχή . Χάρηκα που δεν ήταν μεταγλωττισμένο όπως όλα τα αλλά παιδικά, οι ταινίες που το στόμα κινητέ και λέξεις βγαίνουν αργότερα. Η φωνή του Bowie ήταν μαγευτική. Το όλο σύνολο της ταινίας με μάγεψε . Σκίτσαρα τις μάσκες που είδα , και σκεπτόμουν χιλίους τρόπους πώς να της φτιάξω. Τελικά τα κατάφερα με εφημερίδες και κολλά 2 χρόνια αργότερα. Αφού αφουγκράστηκα τι είπα η συμμαθητές μου για το τη νόμισαν ότι έλεγαν στην ταινία και το τι θα έγραφαν οι άλλοι, έτσι γράψα και εγώ. Ξεκίνησα με 6 σελίδες με λόγια και σκηνές και τελικά παράδωσα 3 σειρές. Λιτές απέριττες και γενικές. Είπαμε κρατικό μυστικό δεν έπρεπε κάνεις να ξέρει.

Σήμερα που ξαναείδα to trailer της ταινίας και ένα σωρό αλλά στο YouTube ένιωσα πάλι 12 μαγειρεμένη από τα σκηνικά της μάσκες και τους ηθοποιούς. Φυσικά πρέπει να αναφέρω ότι τα ξωτικά με τρόμαξα τόσο πολύ που για καιρό κοίταζα το κρεβάτι μου από κάτω και μου ερχόταν λίγο δύσκολο να γυρίσω μονή σπίτι μόλις σκοτείνιαζε. Ο Bowie ήταν ο ποιο περίεργος πρίγκιπας που είχα δει, αντισυμβατικός και περίεργα εκθαμβωτικός. Θυμάμαι το τέλος δεν μου άρεσε . Σε site βρήκα ότι έβγαλαν την συνεχεία του σε κόμικς όποτε θα ψάξω να το βρω. Ελπίζω να είχαν αίσιο τέλος εκεί.

Sunday, June 20, 2010

Έρως ανίκατε μάχα



Έχω πάλι αϋπνίες και χαζεύω το χαζοκούτι . Βλέπω το Dracula του Bram Stocker και συγκινούμε στης τρυφερές σκηνές του Δράκουλα και της Μίνας. Με συγκινεί το όλο Love story /Love sorry που υπάρχει στην ιστορία. Στο τέλος ο Κόμης πεθαίνει ευτυχισμένος από τα χεράκια της Μίνας . Τι ευτυχία να σε σκοτώνει ο ίδιος σου ο έρωτας. Ο Ρωμαίος και Ιουλιετα είναι χωριά στην ζωή μαζί στο θάνατο. Το φάντασμα της όπερας αυτοκτονεί για να μην τον πιάσουν. Γενικά γέλαω όταν ο κακός την υποθέσεις ερωτεύεται τόσο ώστε να πιαστεί και να καταδικαστεί από τους καλούς. Όλα για μια γυναίκα και όπως έλεγε ο ποιητής- για ένα άδειο πουκάμισο ,για μια Ωραία Ελένη. Φυσικά υπάρχει και το λαϊκό απόφθεγμα. Αν δεις καράβι στο βουνό τρίχα μ…… το σέρνει. Δηλαδή με λίγα λόγια « το νινί σέρνει καράβι …..

Φανταστείτε αν τελικά ο κόμης και η Μινα τωρα πια δράκουλας και αυτή να ζούσαν μαζί . Να κοιμούνται την ημερα στα φερετράκια τους και όλη νύχτα μετά να τσακώνονται για το φαί . Γιατί ο κόμης τσίμπησε την κουκλαρα χωρική και δεν της έδωσε λίγο. Σκηνή ζηλοτυπίας ότι την διατροφικά απάτα εν ψυχρό

Το φάντασμα της όπερας θα ήταν ο μάνατζερ της Christine . Θα διαφωνούσα πυκνά συχνά για το πρόγραμμα της , της συναυλίες της και θα έβλεπε σπάνια ο ένας τον άλλο από το φορτικό πρόγραμμα.

Ο Ρωμαίος και η Ιουλιετα θα είχα κάνει πολλά παιδία . Η Ιουλιετα θα είχε παχύνει και θα ήταν μια βαριεστημένη νοικοκυρά. Ο Ρωμαίος μετά από 20 χρόνια γάμου θα είχε εντυπωσιαστεί και κλεφτεί με πιπίνι αλλοδαπό. Θα την είχε πάει στην Σεϋχέλλες για τρελές ο.. ο ..

Ο τέλειος έρωτας είναι αυτός που διαρκεί λίγο και έχει τραγικό τέλος..
Όποτε κάτω στο ερώτα, ναι στην αγάπη. Γιατί καλύτερα αγαπημένος και ζωντανός παρά ερωτευμένος παραφορά και στα ραδίκια ανάποδα

Friday, June 18, 2010

Χαρά και Εργασία

Έχω καιρό να γράψω . Ξεκιναώ να γράφω κάτι και το παραταώ. Έχει πολύ δουλειά πριν τα κάνω post. Eίμαι ανορθόγραφη και γενικά κατακρεουργώ την ελληνική γλωσσά, όποτε πρέπει να το διαβάσω πολλές φόρες για να βρω τα λάθη μου, να το κάνω spell check και μετά πάλι διάβασμα. Όταν το κάνω post ανακαλύπτω ότι πάλι κάτι σκότωσα.
Εδω και 3 μέρες έχω στρωθεί και δουλεύω. Eχω ξεπετάξει γύρω στους 10 πινάκες. Από αυτούς μου αρέσουν οι τρεις ,οι άλλοι τέσσερις είναι έτσι και έτσι και οι άλλοι τρεις παρανάλωμα για το τζάκι.
Γελαώ με το γεγονός πώς κάποιες συνήθειες από το σχολειό μου ξαναεμφανιστήκαν. Ξέρεις εκείνες που είχαμε όταν δεν θέλαμε να διαβάσουμε. Κάθομαι μπροστά στο καβαλέτο με το τερατούργημα μου εν όψη ανακατεύω το χρώμα και μετά βάζω μια, δυο πινελιές
Το κοιτώ ξανά , - μμ λέω και εκείνη την στιγμή νιώθω το αίσθημα της αφόρητης δίψας , θα πεθάνω αν δεν πιω νερό, όποτε σηκώνομαι και πάω στο ψυγείο. Περνώ το χρόνο μου να γεμίσω ένα τεράστιο ποτήρι με νερό ,πάω να φύγω και θυμάμαι ότι θέλω παγάκια. Βάζω παγάκια στο ποτήρι με ιεροτελεστία για να ξοδέψω όσο περισσότερο χρόνο και μετά πίσω δουλειά.
Ξανά βάζω δύο τρεις πινελιές, σηκώνομαι το κοιταώ και σκέπτομαι ότι πεινώ ας τσιμπήσω κάτι. Ανοίγω το ψυγείο και κοιτάζω τι έχει μέσα -τι θα φάω- πώς θα το φάω και γιατί. Περνάνε αλλά 10 λεπτά. Και ξανά πίσω στην χαρά και εργασία αλλά μετά από 2 λεπτά το νερό θέλει να βγει άρα ένα δρομολόγιο για το πιπί room και όλα κάνουν ένα κύκλο ατελείωτο μια πινελιά και ένα δρομολόγιο την φορά. Να φανταστείτε για να ξεφύγω μέχρι και το blog μου θυμήθηκα μετά από 3 μήνες

Στης 1 με 4 του Ιουλη έχω μια έκθεση με μια άλλη κύρια και βασικά έχω τρομοκρατηθεί . Η κύρια κατά 30ετια μεγαλύτερη έχει κάνει τόνους εκθέσεις , έχει βγει στην τηλεόραση πολλές φόρες και γενικά έχει τον αέρα του σίγουρου καλλιτέχνη. Εγώ από την άλλη είμαι για κλάματα . Έχω κάνει αρκετές εκθέσεις αλλά δεν έχω ούτε αέρα ούτε σιγουριά . Έργα καινούργια δεν έχω. Έχω περσινά που τα έχω δείξει όποτε στρώθηκα να φτιάξω καινούργια.. Άνοιξα που λέτε το σημειωματάριο μου και φτιάχνω της ιδέες μου που περιμένουν χρόνια εκεί. Ευτυχώς που υπάρχει και αυτό αλλιώς δεν θα είχα τίποτα καινούργιο. Μετά από αύτη την έκθεση έχω καπάκι και έκθεση τον Αύγουστο . Ο θεός βοηθός και εγώ ελπίζω συγκεντρωμένη.