Sunday, December 28, 2014

Ο Εφιάλτης


Από το πρωί στην τν παίζει το χειρότερο σενάριο που έχω σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να συμβεί καθώς ταξιδεύεις με πλοίο. Ενώ έχω ταξιδέψει πολλές φόρες με αεροπλάνο , με πλοίο  μονό με φερι  μια διαδρομή που αν την κάνω οδικά είναι 1 ώρα παραπάνω .  Η απόσταση είναι τόσο μικρή  που μπορείς να πας άνετα κολυμπώντας απέναντι. Παρόλο ότι είμαι ιχθείς,  είμαι υδρόφοβη. Όταν ήμουν μικρή και είχα αχνός το βραδύ έβλεπα  στον ύπνο ότι ήμουν σε παραλία και ένα τεράστιο κύμα με παρέσερνε και με έπνιγε. Αυτό το όνειρο το έβλεπα  έως τα 25 μου.

Πριν 4 χρόνια ένας κάλος μου φίλος  καπετάνιος έπιασε δουλεία  σε πλοίο  επιβατικό που κάνει δρομολόγιο Πάτρα - Πριντεσι . Μου λέει ξέρεις τι θα είναι ωραίο για να  ξεσκάσεις δυο μέρες να έρθεις μαζί μου σε ένα δρομολόγιο.  Η ιδέα  ήταν τελεία  αν δεν είχε το πλοίο  μέσα. Όποτε αρνήθηκα ευγενικά. Καλά μου λέει μπαίνεις σε αεροπλάνο  για υπερατλαντικό ταξίδι   πάνω από 10 ώρες και δεν μπαίνεις σε πλοίο. Από το αεροπλάνο δεν γλιτώνεις από το πλοίο γλιτώνεις. Και εκεί εγώ του απάντησα το εφιαλτικό μου σενάριο .  Να είσαι σε πλοίο που έχει πιάσει φωτιά να έχουν ανοίξει οι ασκοί του Αίολου με πολλά μποφόρ και να βρέχει τόσο που  να νομίζεις ότι είσαι στο βυθό.  Τρία στοιχειά της φύσης να θέλουν να σε καταπιούν. Το αεροπλάνο είναι μια και έξω . Το πλοίο βασανίζει πόσο μάλλον σε αυτή την περίπτωση που αν δε  καείς, πνίγεις και πας από πνευμονία .  Το αχνός και ο  φόβος  θα σε πεθάνει  μέχρι να βγεις στην στεριά σώος.

  Σήμερα το μεσημέρι ο καπετάνιος φίλος μου  με πηρέ τηλέφωνο να μου πει ότι είναι  καλά  και για να με αποκαλέσει ευφάνταστη γρουσούζα με χρόνο καθυστέρηση.

Ελπίζω όλα να πάνε καλά  με την διασώσεις τους . Είμαι σίγουρη ότι θα χρειαστούν πολύ ψυχοθεραπεία  για να συνέρθουν  . Η φωτιά από μονή της είναι τρομακτική  πόσο μάλλον να την συνδύασεις με θάλασσα και ακραία καιρικά φαινόμενα , παγιδευμένοι πάνω σε ένα ακυβέρνητο καρυδότσουφλο. Σήμερα μεγαλουργεί  το πυρ , η θάλασσα , και το ανθρώπινο  λάθος. Μπορεί να είναι και χέρι…. Θα μάθουμε…..

Saturday, December 20, 2014

Love Actually


Φέτος μου έδωσαν  νωρίς δώρο για τα Χριστούγεννα  την ταινία  Love Actually μαζί με ένα κουτί σοκολατακια  lacta καρδούλες.  Άραγε σημαίνει κάτι ? θα την δω μονή μου ή με παρέα ?  Πάντως τα σοκολατακια  θα τα τσακίσω μονή μου . Με τις σοκολάτες νοιώθω σαν εκείνα τα μικρά  παιδια που πας να τους πάρεις το παιχνίδι από το χέρι και λένε δικό μου… δικό μου…

Η ταινία είναι πολύ καλή και επίσης γιορτινή .  Την έχω δει όταν πρωτοβγήκε στο σινεμά νομίζω Χριστούγεννα του 2003 ηταν. Γενικά δεν μου αρέσουν τα ρομαντικά έργα  αλλά αύτη εδώ είναι αστεία περισσότερο από ρομαντική. Ασχολείται με 8 ζευγάρια που μέσα στο μηνά του Δεκέμβρη ανακαλύπτουν κάτι για το ερώτα και τις σχέσεις . Το καστ τις ταινία είναι τέλειος all star  από βρετανούς ηθοποιούς  όπως ο Hugh Grant , Liam Neeson , Colin Firth, Alan Rickman . Διαδραματίζετε στο Λονδίνο πριν και μετά από τις γιορτές.


Το soundtrack της ταινίας είναι εξαιρετικό . Oταν βγήκε και για αρκετές εβδομάδες κράτησε την θέση 40 στα US Billboard. Από το  soundtrack αγαπημένο μου κομμάτι ειναι  Too lost in you   των Sugarbabes


Monday, December 15, 2014

Τα Απαντα του Hannibal - Η Σιωπη των Αμνων 1991


Η δεύτερη ταινία ήρθε το 1991 . Η Σιωπή Των Αμνών , ένα αριστούργημα  με το τέλειο καστ να παίζει. Η ιστορία είναι για μια νεαρή πράκτορα που αναζητά την βοήθεια  του Ηannibal για να βρει ένα κατά συρροή δολοφόνο το  Βuffalo Βill  που γδέρνει τα θύματα του 



Ο Αntony Hopkins σαν Ηannibal είναι απίστευτος  και η Judy Foster σαν την νεαρή πράκτορα  επίσης. και η δυο τιμήθηκαν με Οσκαρ για τους ρόλους τους . Όλο το έργο είναι στα μάτια τους που είναι τόσο διαπεραστικά. Ο Αntony Hopkins  σε κάνει να ανατριχιάζει με τo βλέμμα του  και η φωνή του είναι αποκαθηλωτηκη. Μέσα στο κελί φαίνετε σαν έχουν κλείσει ένα τέρας με μορφή ανθρώπου.  Η ταινία είναι πολύ κλασσική και μπορείς να την δεις άπειρες φόρες . Κανόνας βεβαία αν είσαι λιγοψυχος να μην το κάνεις βραδύ και μόνος   αλλιώς θα έχεις  προβλήματα.

Από την ταινία δεν θυμάσαι αυτόν που ψάχνουν αλλά το Ηannibal. Η απόδραση του κάνει το Buffalo Bill  να μοιάζει με προσκοπακή, τι αν φτιάχνει μια  γυναίκεια στολή  ο άλλος μασήσει ότι βρήκε μπροστά του σαν άγριο ζώο. Λιοντάρι να τους έφευγε λιγότερους θα έτρωγε..
Πολλά με ανατριχιάζουν στην ταινία αλλά αυτό το μακρόσυρτο κλαρισσσσσς που προφέρει κάθε φορά  κάνει την τρίχα  μου κάγκελο.  Την ταινία κατάφερα να την δω όλη στο πανεπιστήμιο με παρέα , ως φτωχά φοιτητοπαιδα μαζευόμασταν στην  φοιτητική εστία και σε τηλεόραση 17’ καθόμασταν και βλέπαμε ταινίες όλοι μαζί . Είμαι σίγουρη ότι εκείνο το βραδύ με  συνοδεύσαν στο αυτοκίνητο μου. Σίγουρα θα τα είχα κάνει πάνω μου.

Η ατάκα στο τέλος  Clarice I have a  old friend over  for dinner δίνει τελείως νέο νόημα στην φράση.  Το Λιοντάρι στο τέλος τρώει το δαμαστή του. Η ταινία έχει πολύ μαύρο χιούμορ ,καλή πλοκή και πολύ αίμα

Τα Απαντά του Hannibal -Manhunter 1986


Την Παρασκευή είχα αϋπνίες και έπαιζα με το τηλεκοντρόλ. Τίποτα δεν ήταν της αρέσκειας μου. Ευτυχώς κατά τις 1 πέτυχα  την ταινία  Ηannibal Rising από την αρχή. Έκατσα και την είδα όλη  και μπήκα στο τρυπακι να κάτσω να δω ότι έχει κυκλοφορήσει  με το Hannibal. Σερφαροντας το διαδίχτυο βρήκα 5 ταινίες και μια σειρά. Έτσι το Σαββατοκύριακο μου είχε το τίτλο τα απαντά του Hannibal.
Ο  Dr Hannibal Lector είναι δημιούργημα  του Thomas Harris  σε μια σειρά από νουβέλες  που ξεκίνησαν το 1981  με το Red Dragon όπου ο  Ηannibal ήταν βοηθητικός ρόλος στην ιστορία . Στην  Σιωπή των Αμνών  γίνεται ποιο κυρίαρχος ρόλος μέχρι να γίνει πρωταγωνιστικός στα δύο επόμενα  βιβλία  με το όνομα του¨: Ηannibal και Ηannibal Rising

Η πρώτη ταινία που έγινε  είναι  η “Manhunter” από βιβλίο Red Dragon και κυκλοφόρησε  1986.  Ο πρωταγωνιστής είναι ο  Will Graham  ένας πρώην πράκτορας του FBI  που ανάλαβε να  βρει και να συλλαβή ένα κατά συρροή δολοφόνο που το ονομάζουν The Tooth Fairy



 
Το ρολό του πράκτορα  παίζει ο William  Pettersen που έγινε πολύ γνωστός  μετέπειτα από το CSI Vegas. Η ταινία είναι αδιάφορη αν την πετύχαινα στην TV θα άλλαζα κανάλι σίγουρα.. Οι μονόλογοι του πράκτορα είναι άκρως βαρετή . Ο κακός οπτικά είναι αρκετά πιστικός . Ο ηθοποιός που παίζει  το Hannibal είναι  επίσης αδιάφορος .  Μοιάζει  σαν Άγγλος αριστοκράτης που το έβαλαν πίσω από κάγκελα  γιατί χαστούκισε κάποιον με το γάντι του  και τώρα  περιμένει  να τον σερβίρουν το τσάι τον 5.  Είναι σαν και αυτούς τους φοροφυγάδες στην μέρες μας που έχουν πάει στο κορυδαλλό. Δεν έχει τίποτα το ανατριχιαστικό πάνω του. Τίποτα δεν κραυγάζει  ιδιοφυΐα  και παρανοϊκός κατά συρροή δολοφόνος.

 Συνεχίζετε…

Wednesday, December 10, 2014

Οι Νέες Περιπέτειες της Ρ


Καιρό έχω να γράψω για την φρενοβλαβής οικογένεια μου. Έτσι με  ερέθισμα από το αγαπητό μας φάτσα μπουκ  που αυτές την μέρες  γίνεται ένας κακός χαμός είπα και εγώ να κάνω λίγο κουτσομπολιό. Με την οικογένεια μου έχω να μιλήσω εδώ και 4 χρόνια αλλά κάνεις τους δεν με έχει διαγράψει από το φβ. Έτσι μπορώ και βλέπω τι γίνετε  με αυτούς και να μαθαίνω νέα. Το Φεβρουάριο του ΄10 έγραψα την ιστορία του Κ και της Ρ που έκλεισαν  10 χρόνια γάμου και πως κάνεις δεν το περίμενε  να αντέξουν τόσο. Τελικά ο γάμος διήρκησε 13  και ο χωρισμός τους στο φβ είναι κωμικοτραγικός. Δεν χρειάζεται να είσαι κοντά για να μαθαίνεις και από το φβ ξεκατινιαζοντε περίφημα . Οι αναρτήσεις με τα αισθήματα τους  και η φωτός τους  κόβουν ανάσα.  

Πριν μπω στο θέμα να σας ξαναθυμίσω η Ρ έμεινε από το Κ έγκυος στα 17   έκανα ένα κοριτσάκι,  τώρα είναι 19 , τα βρήκαν και τα ξανά χάλασαν κάποιες φόρες  μέχρι που παντρεύτηκα και έκανα και άλλο ένα τώρα είναι 12. Σε ένα από τους προ γάμου χωρισμούς τους ο λόγος  ήταν ένα τρίο περίεργο που είχαν κάνει  με μια άλλη κοπέλα την Α . Αυτή αποδεικτικέ ότι ήταν γκόμενα της Ρ για ένα μικρό διάστημα .  15 χρόνια  μετά το περιστατικό είχε ξεχαστεί  μέχρι που πριν τέσσερις μήνες βλέπω μια φώτο την Ρ με την Α να  φιλιούνται και από κάτω να λέει ότι είναι «ο έρωτας της ζωής της» μαζί με κάτι αλλά μελό τύπου «η μια και μοναδική», «το εταίρο μου ήμισυ» ,  «η αδέρφη  ψυχή». Ατάκες που πριν λίγο καιρό έγραφε για τον άντρα της .  Μάλλον έχει πολλές αδέρφες ψυχές και τις χρησιμοποίει ανάλογα την περίσταση. Δεν έχω κάτι με  την ομοφυλικες σχέσεις . Έχει τύχει αρκετές φόρες να ζηλέψω με την  καλή έννοια φίλους μου που έχουν ουσιαστικές σχέσεις  ανεξάρτητου φύλου. Η Ρ πάντως δεν είναι μια από αυτές . Δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω  είναι σαν εκείνα τα σκίτσα που γραφούν  «χωρίς λόγια.»

Η Ρ συναντήθηκε ξανά κατά τύχη με την Α  πριν 5 μήνες και  φούντωσε ο έρωτας . Ένα μηνά μετά  μάζεψε τα πράγματα της  και την μικρή της κόρη  και πήγε να μείνει με την αγαπημένη της.  Από την πρώτη μέρα άρχισαν οι φωτός να ανεβαίνουν συνέχεια . Η Ρ το έχει καταντήσει φωτορομάντζο και ο Κ στην μάχη έχει ρίχτει με την φωτός των υλικών αγαθών που παίρνει για να απαλύνει το πόνο του.  Η Ρ ξεκινά με αναρτήσεις τύπου «το μωρό μου, μου έφερε πρωινό στο κρεβάτι» και ο Κ λίγο μετά πετάξει φωτο την χαρλει του σε τοπίο και γράφει» βγήκα με την μπέμπα για καφέ, φύσαει το μωρό μου» και πάει λέγοντας όλη μέρα η φωτο κόντρα.

Έτσι γινόταν τώρα καιρό μέχρι που ο Κ μετά από 4 μήνες χωρισμού  βρήκε και αυτό μια πολύ γοητευτική  30αρα. Αν η Ρ είναι   με άριστα το 10 ,7 αυτή είναι 10αρι λατινα με τα όλα της. Η Ρ κάκιωσε και άρχισε το βρισιδι . Όλα ξεκίνησαν όταν ο Κ αποφάσισε να της δώσει ότι ακριβώς ζήταγε. Το διαζύγιο συναινετικό  και ότι ζήταγε από λεφτά και  σπίτια. Δεν τις αρέσει και έχει αρχίσει τα κατεβατά κείμενα  να κατηγορεί πόσο κακός πατέρας είναι , και ότι θα έπρεπε να ντρέπεται που βιάζετε να χωρίσει για να σπιτώσει  την γκόμενα.. Οι φίλες και συγγενείς τις γράφουν άπειρα σχόλια για  το πόσο συμφωνούν μαζί της .

Εγώ πάντως αναρωτιέμαι ίσως είμαι χαζή αλλά εκείνη που έφυγε  πρώτη  από το σπίτι με ένα ανήλικο και πήγε και έμεινε με την σύντροφο της είναι σωστή  και έχει το απυρόβλητο?. Πάντως η Ρ το έχει κάνει λαϊκό δικαστήριο και ποστάρει συνέχεια και το παραμικρό στο φβ για να σχολιάσουν. Την έχω ικανή να μαγνητοσκόπηση τηλεφωνική συνδιάλεξη για να  την βάλει προς βορά των φατσαμπουκο καρνάβαλων.

Δεν έχω καταλάβει γιατί  χρησιμοποιούν  έτσι  το μέσο  για να λύνουν τις διαφορές τους . Είναι ανάγκη να ξέρουμε όλοι τα ενδοοικογενειακά τους?  Θα μου πείτε και εσύ τι κάνεις τώρα το ίδιο δεν κάνεις . Η αλήθεια είναι πως ναι αλλά  είναι ανώνυμο  και εκτελεί χρέη ψυχανάλυσης. Άλλωστε ο κίτρινος τύπος έχει την πλακά του.

Tuesday, December 9, 2014

Οι Ευχητήριες Κάρτες


Πριν από  10 χρόνια τέτοιες μέρες γέμιζε το γραμματοκιβώτιο μου  με λογής λογής χρωματιστούς φάκελους με  όμορφα γιορτινά γραμματόσημα.  Το άνοιγμα των φακέλων ήταν μια αποκάλυψη από γιορτινές κάρτες. Κάποιες ήταν αστείες και άλλες αυστηρά θρησκευτικές, άλλες  πάλι μόστραραν μωρά και παιδία μπροστά σε στολισμένα δέντρα. Ένας ωραίος τρόπος για να δείξουν τα παιδία τους σε φίλους και συγγενείς. Πάντα τις κοίταζα με απορία  για το πόσο γρήγορα  μεγάλωσαν και πόσο αμερικανια είναι. Εμείς εδώ δεν το είχαμε με της κάρτες οικογενειακά πορτραίτα. Δεν είχα λάβει ποτέ καμία  τέτοια από Ελλάδα πάντως. 

Ήταν τόσες πολλές που δεν ήξερα που να τις βάλω.  Γέμιζα το τζάκι , τέντωνα ένα σατέν κορδόνι και με μικρά μανταλάκια  τα κρεμαγα από κει . Καμάρωνα τα σχεδία τους και πολλές φόρες έπαιρνα ιδέες για την δίκες μου κάρτες. Από την πρώτη του μηνά ξεκιναγα της κάρτες μου. Όταν είχα λεφτά  τις αγόραζα , όταν δεν είχα ,καθόμουν και τiς έφτιαχνα  με πολύ μεράκι και στοργή.  Για του καλούς φίλους και οικογένεια ήταν  διαλεγμένες η φτιαγμένες στα γούστα τους  . Για τους υπολοίπους ήταν  από κάποιο πακέτο  της unicef .  Η λίστα  ήταν γύρω στα 30 άτομα πάνω κάτω.

Τώρα πια η λίστα μου είναι 140 διαδικτυακές  μια από τα χεράκια μου και μια unicef. Το γραμματοκιβώτιο  άδειασε τελείως .  Την μονή κάρτα που παίρνω είναι η ανταπόκριση  που στέλνει το άτομο που παίρνει την  unicef .  Είναι μια 60αρα Αγγλίδα που δεν πιστεύει στο διαδίχτυο και δεν έχει καν κομπιούτερ. Στο τζάκι πια κρέμονται κάποιες παλιές που είναι απαιχτες σε σχέδιο και ατάκες  η είναι από παλιές αγάπες. Το mail και  facebook γεμίζουν  από ένα σωρό κάρτες με ωραίες αστείες ατάκες  που της ξαναστέλνεις σε άλλους και εσύ . Κάποιες φόρες σου ξανάρχονται και κάνουν κύκλους ξανά και ξανά.

Πες τε με παλιακη αλλα αναπολώ την εποχή που αυτό που λάβαινα ήταν χειροπιαστό . Μπορούσα να το αγγίξω ,να το μυρίσω και να σκεφτώ ότι κάποιος έκανε το κόπο να πάει μέχρι να το ταχυδρομείο . Είχε πάρει χρόνο για να το διαλέξει, να το γράψει και να το στείλει . Η αλήθεια είναι ότι η σκέψη μετρά και όχι η πράξη. Όποτε και η διαδικτυακή καλή είναι . Κάποιος το διάλεξε από μια λίστα ,πάτησε το κουμπί και την έστειλε. Άλλωστε πάει με την εποχή μας την fast food.

Τις παλιές τις απλώνω στις γιορτές και μετά της βολεύω μέσα σε ένα  ξύλινο κουτί για την επόμενη χρόνια . Έχουν γίνει πια διακοσμητικές  αντίκες από αναμνήσεις  μιας άλλης εποχής .

Monday, December 8, 2014

Άλλοι πoλεμaνε για να ζήσουν και άλλοι απλά δεν την παλεύουν ...


Ξέρω ότι από πάντοτε υπάρχει αυτή η αδικία   ο ένας να έχει τα πάντα και να πιάνετε από την λεπτομέρεια και να μιζεριαζετε και ο άλλος να έχει σοβαρά προβλήματα και  βρίσκει πάντα αισιοδοξία για το παρακάτω. Είναι άραγε στην φύση μας να μην είμαστε ευχαριστημένη με τίποτα και να ψάχνουμε πάντα να μιζεριαστουμε .
Ένα κάλος μου φίλος αύτη την εποχή περνα  την φάση του κατά φαντασία ασθενή. Αισθάνθηκε ότι έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγειας. Πήγε στο γιατρό  και τον επιβεβαίωσε ότι όλα πάνε καλά αλλά αυτός ζήτησε περεταίρω εξετάσεις. Μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα κλείστηκε μέσα στο σπίτι και εκλαιγε την μοιρα του .   Μετά από πολύ τρέξιμο  και αιματοχυσίες  σε τεστ επιβεβαιώθηκε ότι απλά δεν είχε τίποτα.
Την ιδία στιγμή  η παιδική μου φίλη μαχητέ με σθένος για την ζωή της  από μια ανίατη ασθένεια που κάθε  φορά που φεύγει  ξανάρχεται πίσω πιο δυνατή. Όπως λέει και εκείνη  είναι πολύ ερωτευόμενος μαζί της και δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτήν γι΄αυτο της δίνει μεταστάσεις..  . Είναι ο πιο δυνατός άνθρωπος που ξέρω  . Η αισιοδοξία της είναι απίστευτη και η σοφία που έχει αποκτήσει επίσης. .  Πόσο χαζό είναι να  κλαφτείς σε κάποιο που παλεύει  για την ζωή του ότι  εσένα σε πονά απλά  η μέση σου  η ότι η ζωή σου δεν είναι όπως θα την ήθελες . Νομίζω πήρα το μάθημα μου . Από την στιγμή που αναπνέωάρα ζω … όλα τα αλλά γίνονται . Βασικά  όταν υπάρχει υγεία στο χέρι μας είναι να πάμε τα πράγματα  εκεί που θέλουμε απλά πρέπει να  προσπαθούμε. Τίποτα δεν άρχετε χωρίς κόπο  και  με σταυρωμένα τα χεριά. Τα λέω για να τα ακούω μπας και μπορέσω να τα πράξω

Saturday, December 6, 2014

Η κιβωτός της Μούσας


Το studio μου το έχω καταντήσει σε  κιβωτό του Νώε . Όλα τα έχει ο μπαξές  μονό τέχνη δεν έχει. Βασικά κτηνίατρος έπρεπε να γίνω  όχι εικαστικός.  Μπήκα πριν λίγο στο studio όχι  για δημιουργήσω κάτι από τις τρελέ ιδέες που έχω τελευταία αλλά να προσθέσω στην κιβωτό μου άλλο ένα ζωντανό. Ένα γατάκι  που βρήκα κάτω από ένα αυτοκίνητο  σε ένα δρόμο με πολύ κυκλοφορία . Σίγουρα αύριο θα το έβρισκα πατημένο  και επειδή δεν αντέχω  τέτοιες συγκίνησης  το πήρα σπίτι. Ακόμα κλαίω ένα μικρό κουτάβι που βρήκα σε αυτό το δρόμο και δεν το πήρα. Πίστευα ότι κάποιο από τα παιδάκια  θα το μάζευε. Την άλλη μέρα το βρήκα  ένα με το δρόμο και ακόμα το έχω τύψεις.
 Πριν μια εβδομάδα βρήκα στο χωράφι μου μια πάπια  ξεπουπουλιασμένη  και τραυματισμένη πολύ. Την έχω κάνει τουρσί στο betadin .Δείχνει ότι θα ζήσει  και  άρχισε να κουνα  το κεφάλι  τη και να τρώει χωρίς βοήθεια. Αυτή είναι η κουτά νοσοκομειακό κρεβάτι Νο1. Διπλά ακριβώς είναι η κουτά Νο2 με μια γαλόπουλα 8 κιλών . Είναι παράλυτη ένα μηνά τώρα και δεν  τους αφήνω να την σφάξουν, την λυπαμε. Χαζά πουλιά οι γαλοπούλες . Κάθε φορά που με βλέπει περιμένει  λιχουδιές  . Νομίζω πως έχει παχύνει κι άλλο. Η κουτά Νο3 έχει δυο γατάκια, δυο μηνών  που τα βρήκα  σε μια πλαστική σακούλα  πετάμε στο κάδο όταν πήγα να πετάξω τα σκουπίδια , Τα γατάκια ήταν 2 με 3 ήμερων. Στην αρχή τα τάισα με το μπιμπερό  μετά  κατάφερα την γάτα μου να τα υιοθέτηση μια και τα δικής της είναι μεγάλα πια.
Ποιο κει υπάρχει ένα  αυτοσχέδιο κλουβί με σύρμα . Ενα από τα κουνελάκια είχε θέμα με το μάτι του πριν 4 μήνες το πήρα για να το περιποιηθώ και έχω ξεχάσει να το γυρίσω πίσω.
Έχω  βάλει και την σκυλίτσα μου  γιατί το τέρας την μάσησε λίγο με αποτέλεσμα να τις σπάσει τα μπροστινά δόντια . Το τερας είναι ένας αδεσποτο σκυλος που εχω μαζεψει και το εχω ονομασει Μπεν. Δυστηχος μου εχει βγει ακρως ζηλιαρης  και αμα παω να χαιδεψω άλλο ζωντανο  το τσακιζει. Αν κανεις εχει καμια συμβουλη για το πώς να το κοψω αυτό το σηνηθειο να μου πει.
Βασικα τωρα που το σκεφτομαι  μεσα και εξω από το σπιτι μου υπαρχουν πολλα ζωα. Μεσα είναι κιβωτος και εξω είναι ζωολογικος

Friday, October 31, 2014

Για τα λεφτά τα κάνεις όλα…..



Αυτό ήταν το άσμα που έπαιζε στο κεφάλι μου όταν με πήραν τηλέφωνο. Βεβαία κατά την διάρκεια της κλήσης αυτά και μερικά αλλά  με νοηματική  μου έρχονταν . Ξέρετε τώραμεσαίο δάχτυλο , γλωσσά έξω τύπου «γλειψίματος» σλουρπ σλουρπ και πάνω από όλα η έκφραση αχα αχα τι μας λες τώρα
Αυτές της μέρες είχα να αποφασίσω αν θα εργαστώ κάπου  που μια φίλη είχε άδικος απολυθεί  από αυτή την θέση. Αποφάσισα ότι δεν θα πήγαινα εναντία στις αρχές μου και αρνήθηκα . Δεν ήταν μονό βεβαία οι αρχές μου αλλά και  κάποια αλλά πράγματα . Το σύνολο του μαζί με αυτό το έκανα προς εμένα απίθανο ηθικά να το κάνω.
Από εχθες όμως που είδα την τσέπη μου τέλειος άδεια  μπήκα σε σκέψεις . Αναρωτήθηκα τι πρέπει κάνεις να βάζει πάνω από όλα  την τσέπη του  η τις σχέσεις του. Το ένα σε κρατά ζωντανό το άλλο σε κρατά γεμάτο ψυχικά . Δεν προκειτε να αλλάξω γνώμη  το όχι είναι όχι . Πάντα κράταω το λόγο μου . Απλά αναρωτιέμαι ποιο είναι το σωστό για να πράξεις το ένα η το άλλο.

Tuesday, October 14, 2014

I m free...


Μια περίεργη χαρά με έχει κατακλύσει. Στην αρχή που το άκουσα συγκινήθηκα λίγο με παράπονο αλλά μετά από 10 λεπτά είπα στο εαυτό μου im free.  Είμαι πια ελεύθερη από της εθελοντικές μου εργασίες  γιατί εκαναν το λάθος να με «υποτιμήσουν». Η μανά μου πάντα λέει ότι κάνεις δεν αγιάζει στο τόπο του και μόλις μου απόδειξαν πως όντως ισχύει. Φέτος κλείνω 10 χρόνια που γύρισα  Ελλάδα και στο χωριό. Όλα αυτά τα χρόνια φτιάχνω σκηνικά  για σχολικές παραστάσεις ,καρναβάλια , κατασκευές με τα παιδια χωρίς να βγάζω τίποτα εκτός από κουράσει. Κάνω πολύ κόσμο να φαίνονται δραστήριοι σαν μελή συμβουλίων συλλογών χωρις να το αξιζουν . Χαίρομαι που βλέπω τα παιδια του χωριού μου να χαίρονται  και αυτό μετραγε μεχρι τωρα.. Θα ήθελα και εγώ όταν μεγάλωνα εδώ να υπήρχε κάποιος  να μας έκανε έστω τα μισά. Προσφέρω αυτό που θα ήθελα να μου είχαν προσφέρει. Το κάνω με πολύ μεγάλη χαρά  και δεν μετανιώνω καθόλου . Απλά από εδώ και περά θα σταματήσω να το κάνω και θα έχω και την συνείδηση  μου καθαρή .
Δεν περίμενα ποτέ να με εκτιμήσουν  αλλά να  μου την φέρουν πισώπλατα   δεν  το περίμενα. Έτσι με ελευθερώνουν από το εαυτό μου που θέλει να δίνει .   Να συνεχίσω δεν μπορώ  γιατί αν ήμουν μακακας μια φορά τώρα θα είμαι πολλές και με περικεφαλαία. Τα καπελά τα φορώ αλλά μονό μπερέδες . Δεν έχει άλλο μας τελείωσε . Ευτυχώς που έγινε και έτσι για να  βάλω και λίγο μυαλό. Επίσης ανακάλυψα ότι για να εκτιμάς κάτι πρέπει να το πληρώνεις  αλλιώς δεν το εκτιμάς…

Friday, September 26, 2014

Άντρες & Τραγούδια


Σήμερα το μεσημέρι μπήκα στο μπακάλικο της γειτονιάς  για να κάνω τα ψώνια τις τελευταίας στιγμής . Ο μερακλή μπακάλης  είχε ένα ραδίακι μια σταλιά  και άκουγε μουσική. Είχα να δω ραδίακι πολλά χρόνια . Έχουμε πήξει στα mp3  που ακόμα και τα cd  τα έχουμε ξεχάσει . Εκείνη την ώρα που μπήκα έπαιζε  τις Κυριακές του Μενιδιατη junior  και θυμήθηκα μια ψυχή που είχα χρόνια να σκεφτώ . Για να μην τα πολύλογο θυμήθηκα  ότι όλους του άντρες στην ζωή μου τους έχω σύνδεση με ένα τραγούδι . Όποτε είπα να το μοιραστώ μαζί σας έτσι για αναπολήσω και εγώ τα παλιά λίγο μουσικά.

Για τον πρώτο μου ερώτα . Το παιδάκι με τα  κατά γαλανά μάτια  που γνώρισα  την πρώτη μέρα  στο γυμνάσιο και ήμουν τσιμπημένη μέχρι και που τέλειωσα το λύκειο.  Ήταν  ο ιππότης  μου . Ήταν η εποχή που εγώ δεν μιλάγα καθόλου απλά ζωγράφιζα το θρανίο μου   , τα παιδια με βασάνιζαν λεκτικά  και αυτός πάντα με υπερασπίζονταν.  Το τραγούδι είχε βγει εκείνη την εποχή και το ακούγαμε στο σχολικό . Ο λεωφορειατζής έβαζε πάντα ράδιο σε όλη την διαδρομή. Εκείνη την εποχή πρέπει να πω ότι  ήμουν πολύ φαν του Κορκολη



 
Αυτό το τραγούδι στο μυαλό μου   ξύπναει   το ανικανοποίητο  ερώτα για το Ατσαλάκωτο , τον ανοικτό λογαριασμό που έχω μαζί του ,μαζί με ένα τεράστιο γιατί.




 
Έρωτας με  χρόνο καθυστέρηση  όταν ήθελε αυτός δεν ήθελα εγώ  έτσι μου το αφιέρωσε και όποτε το ακούω   τον θυμάμαι…


 
Αυτό δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω το μονό που μπορώ να πω  είναι ότι πέρασα μαζί του εφηβεία στα 24. Μην με βλέπετε ζαβό τώρα  η σοβαρότητα με έφαγε  τότε  για αυτό σάλταρα τώρα



 
Αχ αυτό είναι για το καλύτερο φίλο μου  που  συνέπεσε με τον  ατσαλάκωτο  και μετά με  τον εφηβειά στα 24 και ποτέ  δεν έκανα κάτι γιατί πάντα πίστευα ότι θα ήταν η απόλυτη καταστροφή  και θα τον έχανα . Δύσκολο πράγμα το friend zone . Τελικά τον έχασα   και σαν φίλο. Τον σκεφτομαι πολύ συχνά  και αυτό το τραγούδι μου το θυμίζει παρά πολύ. Αλλά λέω, αλλά κάνω, και αλλά εννοώ…




Ο Kύριος Tυφώνας   ήταν μέταλας /γκοθας  και μιας και μου ξαναέδωσε ζωή    όποτε το ακούω  το θυμάμαι


Οι υπόλοιποι ήταν κομπάρσοι στην παρωδία μου . Μάλλον μου έχουν μείνει αυτοι που με έκανα να νιώσω κάτι  δυνατό , είτε ήταν  πλατωνικό ,  η απορρίψει με την απορία του γιατί  η απλά  αγνή αγάπη

Wednesday, September 24, 2014

Χιονάτη

Σήμερα ένιωσα Χιονάτη . Πριν από δυο χρόνια φύτεψα μια φιρικιά . Για οποίον δεν ξέρεις τα φιρικιά είναι μικρά μηλαρακια . Μαζί με την φιρικιά έχω φυτέψεις και ένα σωρό αλλά και κάθε φορά που παράγουν κάτι για πρώτη φορά κάνω σαν μικρό παιδί μέσα σε ζαχαροπλαστείο ,χοροπηδώ από την χαρά μου . Καλά τρελό είμαι ότι θέλω κάνω, εδώ μιλώ στα ζώα μου δεν θα μιλώ και στα φυτά μου. Στην περίπτωση που ακούνε να μην τους πω και ένα καλό λόγο εμ τι. Κοιτώ την φιρικιά και βλέπω ότι έχει 5 φιρικιά και είναι ώριμα . Πάω φέρνω το καλάθι μου για να το κάνω σωστά και με ιεροτελεστία . Τα φτάνω και τα βάζω στο καλάθι . Τα κοιτώ με υπέρμετρη περηφάνια μονό που δεν τα χαϊδεύω. Όταν έχω την φαεινή ιδέα να γευτώ ένα. Ξέρω άπλυτο από το δέντρο δεν ήταν καλή ιδέα αλλά έλα ντε που το λιγουρεύτηκα. Που λέτε το περιεργάζομαι . Μετά του τραβώ μια μεγάλη δαγκωνιά και γουρλώνω. Όχι δεν ήταν αρτύσιμο, δεν έγινα φονιάς κάποιου μικρού αμέριμνου σκώληκα απλός κάπου εκεί στο δάγκωμα μάλλον πήρα βαθιά ανάσα και ένα κομματάκι μου στάθηκε στο λαιμό. Κοιτώ δεξιά αριστερά κάνεις για βοήθεια , αφού έβηξα αρκετά πετάχτηκε ένα κομματάκι όσο ένα στραγάλι . Με έκανε να σκεφτώ την Χιονάτη. Αν τα πράγματα ήταν όπως στην Χιονάτη, αν θα ερχόταν κάνεις να με ξυπνήσει . Φυσικά αν είσαι τρελή με ζώδιο ιχθύ και καλλιτέχνης ένα ολόκληρο υπερθέαμα παίζει μέσα στο μυαλό σου. Έχω απόκτηση μαύρα καρέ μαλλιά και φόρεμα αλλά Disney το σκηνικό αλά ελληνικά με ελιές και μια φιρικιά που εκπέμπει λάμψη στην μέση .Το δάγκωμα του μήλου σε slow motion . Μετά πέφτω με χάρη στο έδαφος εκεί σκάει η φούσκα τις φαντασιώσεις δεν μπορώ με τίποτα να βρω νάνους και πρίγκιπα . Ξαναπαίζει το σκηνικό ξανά και ξανά και τίποτα . Η χιονάτη είναι μονή ξάπλα στο αλώνι. Εκείνη την στιγμή λύνεται το τέρας που έχω μαζέψει , ένας αδέσποτος γιγαντόσωμος σκύλος που ο κτηνίατρος λέει ότι είναι όλες οι ράτσες μαζί . Ο μόνος ερωτευμένος μαζί μου αυτή την εποχή. Με βλέπει και λιώνει. Το βρήκα σε αθλία κατάσταση χτυπημένο και κόκαλα. Πιστεύω ότι όταν δίνεις αγάπη παίρνεις κιόλας αλλά μέχρι στιγμής την ανταπόδοση την βλέπω από ζώα. Επειδή είναι τεράστιος κάθε φορά που λύνετε με ξαπλώνει κάτω φαρδιά πλατιά και συνήθως τρώω και καμία αδέσποτη γλείψια έτσι για το καλημέρα σας. Οποτε ο πρίγκιπας στην ιστορία μου είναι ο σκύλος και ζήσαμε εμείς καλά και εκείνος καλύτερα.. Τα υπόλοιπα φιρικιά τα έστησα σαν νεκρά φύση και τα ζωγράφισα . Τώρα ξεκουράζονται στην φρουτιέρα μέχρι νεοτέρας επίθεσης μαζί με κάτι σταφύλια . Λέτε την νύχτα να το παίξουν Φροουτοπία με τα αγγουράκια και τις μελιτζάνες που έχω απέναντι?

Tuesday, September 23, 2014

Ποτέ μην λες μεγάλες κουβέντες …

Κάπου εκεί έξω πρέπει να υπάρχει ένα μικρό διαβολάκι σαν το Ερώτα. Φτερωτό ζαβολιάρικο αγγελάκι με βεντούζα αντί για βελάκια που κάθε φορά που πας να κάνεις η λες κάτι αυτό φέρνει τα πάνω κάτω . Μετά από πολύ καιρό αποφασίζω και εγώ να πολυλογήσω στο μπλογκ μου και εκεί που απέχτησα το πολυπόθητο word μου τα τινάζει ο πι τσι μου . βασικά τελευταία με έχει βάλει πολύ στο μάτι γιατί ότι λέω να κάνω και ότι ξεκινώ να κάνω πάει κατά διάολου. Για να δούμε θα τα καταφέρω

Friday, May 16, 2014

Honey Ιm back…

Αποφάσισα και εγώ να επιστρέψω στα παλιά μου λημέρια. Μετά από δυο χρόνια αποχής θυμήθηκα ότι είχα ένα blog που ξεφτίλιζα την οικογένεια μου και έβγαζα ατμό. Μου πηρέ μια ώρα να θυμηθώ το κωδικό μου και πως κάνεις post. Βασικά ο λόγος που σταμάτησα ήταν γιατί άλλαξα πρόγραμμα και δεν είχε spell check στα ελληνικά. Εδώ δεν βγάζω νόημα με spell check φαντάσου αν ήταν ανορθόγραφα τελείως. Έχω βελτιωθεί λίγο στο να δαχτυλογραφώ στα ελληνικά αλλά όχι να συντάσσω καλά . Τώρα γράφω 5 λέξεις την ώρα. . Δεν έχω ευχέρεια λογού όπως έχετε οι περισσότεροι εδώ και πολλές φόρες λέω ατάκες τύπου Άντζελας Δημητρίου. Συχωρέστε με καλύτερα να μασάω ώρες ώρες παρά να μιλάω , αλλά με την πρακτική βελτιώνεσαι, σωστά?. Όποτε θα αρχίσω να γράφω πάλι. Καλό σας κουράγιο…