Brain on fire.

Σήμερα συστήθηκα με το κρεβάτι μου μεσημεριάτικα. Συμβαίνει σπάνια και σημαίνει ότι κάτι έχω. Στην αρχή λαιμός μετά μύτη και μετά σαν να θολώνουν τα μάτια. Πως μπορώ κάθε φορά να ανεβάζω 40 πυρετό και να μην το παίρνω είδηση μέχρι να παει σαράντα δεν έχω ιδέα. Τώρα που σας γράφω το έχω κατεβάσει 39 . Μες την έμπνευση και στο κακό είμαι. Να μην είχα την σιχαμένη την μύτη να τρέχει θα ήταν όλα τέλεια

Εγώ στο πυρετό παιδία έχω κάτι εμπνεύσεις μούρλια Στο προηγούμενο μου πυρετό πέρσι. έβγαλα σκίτσα για 4 πίνακες . μέχρι τώρα έχω βγάλει 3 σκίτσα . έχει πολύ γέλιο πως μέσα στην ζάλη μπορείς να σου φανεί τέλειο η ύφανση του πουλόβερ που έχεις πετάξει στην καρεκλά η το φως στο ταβάνι και οι σκιές που κάνει πάνω στο ξύλινο γεμάτο ρόζους ταβάνι. Μοιάζει με καφέ ουρανό γεμάτο πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από το φως/ηλιο. Δεν έχω το θεό μου όμως , έχω παει πολλές φορές σε παρουσιάσεις εργασιών έτσι και έχω τρομάξει κόσμο συνήθως σε αυτούς που το έχω πει οι άλλοι με βρίσκουν απλώς ροδαλή, με μύτη τούμπανο και λιγόλογη κάτι πολύ σπάνιο για μένα. Μπορεί η γλώσσα κόμπος αλλά ο εγκέφαλος στροφαρει σε ιλιγγιώδες ταχύτητες,

Επισκευάζω το studio μου και μέσα στο 40 πυρετό ο εγκέφαλος έκανε καινούργιο πρόγραμμα όλο αναβαθμίσεις μου είναι. Έβλεπα 3d interior design program. Ο χώρος περιστρέφονταν στο μυαλό μου σαν εικόνα σε Η/Υ και εγώ τοποθετούσα και αφαιρούσα έπιπλα γλάστρες χαλιά έργα και σύνεργα. Τέλειο ήταν έλυσα όλα μου τα προβλήματα.

Ελπίζω να μου μείνει αυτή η αναβάθμιση γιατί συνήθως βλέπω νεκρούς και ζωντανούς να κάνουν βόλτες στο δωμάτιο μου. Κρίμα που κανείς τους δεν μπόρεσε να μου φέρει κανένα ποτήρι νερό. Άχρηστες οι σημερινές παραστήσεις και δεν τους φτιάχνουν όπως κάποτε που τους έκανα μύθους. Καλές εποχές.

Φαντάζομαι ότι έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλος στο πολύ αλκοόλ και στα ναρκωτικά ... φαντάζομαι και τα ψυχοφάρμακα κάνουν και αυτά τέτοια νάζια.

Αν από τα παραπάνω δεν καταλάβατε τίποτα ... ζήτω συγνώμη αλλά αυτό το μυαλό είναι on fever και αύριο η θα Γέλα με το προϊών και θα λεω τη βλακείες λεω η θα ψάχνω στο τρόπο πως να το σβήσω από δω

Άσα θερμά ευχαριστώ στο καλό μου φίλο που μου χάρισε αυτό το laptop και μπορώ και σας πρήζω από τον τόπο του εγκλήματος.... λολ τα παράπονα σε αυτόν

9/11

Όποτε και να έχω ακούσει τον εθνικό ύμνο της Αμερικής δεν έχω συγκινηθεί. Στα πάρτι για το 4ης Ιουλίου και σε αλλά εγώ ήμουν το άτομο που χασκογελούσε στο άκουσμα του όταν όλη με ευλάβεια το τραγουδούσαν με το χέρι στην καρδιά. Στο άκουσμα βέβαια του ελληνικού στους ολυμπιακούς αγώνες καθώς η σημαία μας ανέβαινε εγώ δάκρυζα και αυτοί κορόιδευαν εμένα. Σήμερα στο cnn είδα την τελετή για τα 10 χρόνια και πολλά μου ήρθαν στο νου. Για πρώτη φορά συγκινήθηκα με το ύμνο τους και την σημαία τους που κατά κάποιο τρόπο είναι και δικιά μου.

Όλοι που ήταν στην NY εκείνη την μέρα θυμούνται την έκαναν. Εκείνο το πρωί ξεκίνησα να παω στην πόλη , στα μουσεία για τις εργασίες μου. Πήγα στο τρένο στις 7 το πρωί και έκατσα στο σταθμός και όταν ήρθε το τρένο αποφάσισα να μην μπω μέσα αλλά να παω στο πανεπιστήμιο. Συνήθως άκουγα ράδιο στο αυτοκίνητο και αυτή την μέρα δεν το άνοιξα καν. Όταν έφτασα στο πανεπιστήμιο υπήρχε αναστάτωση αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί . Όταν έφτασα στο στούντιο μερικοί συμφοιτητές μου κορόιδευαν ότι ένα αεροπλάνο είχε πέσει πάνω στο κτίριο και χαζεύαμε το Μπους που μίλαγε όταν σε ζωντανή μετάδοση έπεφτε το δεύτερο πάνω του. Ο πανικός ήταν τεράστιος η παραπληροφόρηση επίσης . Καμία ώρα μετά ο ουρανός είχε γεμίσει πολεμικά σκάφοι . Η αίσθηση ήταν σαν ήσουν σε πολεμική ζώνη . Τα κινητά και τα σταθερά δεν λειτουργούσαν. Στο σπίτι η θεια έκλαιγε για την κόρη της που δούλευε στο πεντάγωνο και δεν την βρίσκαμε . Τελικά ήταν μια χαρά.

Βέβαια της επόμενες μέρες πηγαίναμε σε κηδείες . Η ξαδέρφη της θειας μου έχασε και τους τέσσερις γιου της ένα πυροσβέστης και τρις αστυνομικοί που είχα τρέξει να βοηθήσουν. Μια φίλη μου από την δουλεία έχασε το πατέρα της και μια φίλη από το πανεπιστήμιο την μητέρα της και το αδερφό της που δούλευαν εκεί.

Βέβαια είχαμε και τους τυχερούς άτυχους. Ο άντρας της μια ξαδέρφης δούλευε στα ασανσέρ των δίδυμων πύργων και το πόστο του ήταν στο 80 όροφο. Ένα συνάδερφος το έπεισε να κάνει μια ολιγόλεπτη κοπανά για καφέ στο ισόγειο. Όταν έφτασαν στο ισόγειο και πήρανε καφέδες έπεσε το πρώτο αεροπλάνο . Δεν μπόρεσε να παει στην θέση του. Το δεύτερο αεροπλάνο τον βρήκε να βοήθα άτομα και στην κατάρρευση έσπασε τα ποδιά του. Τώρα ζει στην Φλόριντα και 10 χρόνια τώρα βλέπει εφιάλτες και κινείται με μπαστούνι. Η θεια του Ατσαλάκωτου ήταν διευθύντρια σε 340 εργαζομενους στο 70 όροφο και η μόνη που γλίτωσε. Αυτό που δεν μπόρεσε να ξεπεράσει ήταν γιατί έζησε . Δυο χρόνια μετά μπήκε σε τρελοκομείο στο οποίο ζει ακόμα 10 χρόνια μετά.

Ξέρω ότι είναι σκληρό αυτό που θα πω αλλά για μερικές μέρες κατάλαβαν πως είναι να ζεις στο Ιράκ η στο Κοσοβο που δεν ξέρεις από που θα σου έρθει. Η Αμερική είχε να έχει κάτι στα εδάφη της από την ανεξαρτησία της. Για πρώτη φορά κατάφεραν να χτυπήσουν την υπεροψία της και να την κάνουν να νιώσει φόβο. 10 χρόνια ζούνε τώρα το φόβο μην ξανά επαναληθη. Ολόκληρες κυβερνήσεις έχουν ποντάρει σε αυτό το φόβο και έχουν βγει για 8ετια. Ευτυχώς που έχουν αυτό το όριο αλλιώς θα ήταν σαν και μας με 20 χρόνια το ίδιο πρωθυπουργό.

Το συγκρότημα το κτιρίων αυτό ήταν για μένα ένα μέρος βόλτας πήγαινα το Σάββατο συνήθως με παρέα ,χάζευα τα υπέροχα γλυπτά του Ρονταν, ανέβαινα στο 80 κάτι όροφο στο εστιατόριο και καθόμουνα στα παράθυρα και κοίταζα κάτω για να νικήσω την ύψη φοβία μου. Η ομπρέλες έμοιαζαν με χρωματιστές καραμέλες και τα αυτοκίνητα σαν μυρμηγκιά. Έβγαλα ένα τόνο φωτογραφίες και ήμουν πολύ τυχερή γιατί μπόρεσα να ανέβω στην ταράτσα 3 φορές. Σπάνια έκανε καλό καιρό για να ανέβεις ταράτσα . Έπρεπε να έχει πλήρη άπνοια για να αφήσουν να το επισκεφτείς.

Η τέχνη που καταστράφηκε μαζί τους ήταν αμύθητη, μια και ήταν γεμάτο από γνήσια έργα. Το κακό όμως είναι ότι τόσοι άνθρωποι πέθαναν άδικα και μια πληγή έμεινε ανοικτή που θα πάρει χρόνια να κλείσει

Στα τσακίδια…..?

Όταν ζεις σε χωριό είναι όμορφα και ωραία μέχρι το καλοκαίρι που οι πρωτευουσιάνοι αποφασίζουν να πανε έξοχη. Ειδικά τώρα με την κρίση αποφασίσανε να επαναπατριστούν στα χώρια τους για το καλοκαίρι μίας και δεν έχουν λεφτά για Μύκονο και αληθινές διακοπές.

Το 90 % το πρωτευουσιάνων είναι από χώρια, οι ντόπιοι αθηναίοι είναι σαν τους ινδιάνους της Αμερικής, σπάνιοι και δυσεύρετοι. Αυτοί οι ψευτο αθηναίοι είναι κύριος από 50 και άνω. Οι νεότεροι έχουν τρόπους και είναι ανεχτικοί και ας μην έχουν ιδέα από επαρχία Πριν 50 χρόνια στα χώρια τα σπίτια ήταν από κάτω στάβλοι με ζώα και σανά και από πάνω κατοικία. Το άρωμα της κοπριά και ο ήχος το ζωών ήταν καθημερινότητα τους. Όταν φύγανε για την πόλη τα ξέχασα όλα και μετά όταν γύριζα που και που στο χωριό λέγανε ατάκες όπως -πως ζείτε εδώ. Τώρα πια ο ήχος του κόκορα τους ενοχλεί . Να υπάρχουν κοκόρια στην επαρχία παράλογο . Φωνάζουν γιατί τους ξυπνάνε . Έτσι πολλά κοκόρια πήγα πρώιμα στην κατσαρόλα, πολλά κοτέτσια έγινα παρθεναγωγεία και οι κότες χάσανε την χαρά από τα σκέλια του. Βέβαια οι κότες περνούν εκδίκηση στα αυγά τους μιας και μια καρτέλα αυγά κάνει 1 εύρο ενώ ένα ντόπιο αυγό 0.50 λεπτά. Πληρώνετε για να μαθαίνετε.

Τα σκυλιά τους ενοχλούν. Την να κάνω κύριε το χειμώνα όταν στα 20 σπίτια γύρο γύρο το δικό μου είναι το μόνο κατοικημένο να μην έχω ένα φύλακα. Ο τόπος έχει γεμίσει αδέσποτα από τα σκυλιά που εκείνοι παρατάνε κάθε φορά που γυρίζουν στην πόλη.

Ο πλανόδιος ψαράς ,ο μανάβης , το στεγνό καθαριστήριο , ο γύφτος μετά καρπούζια -όλα τα σφάζω όλο τα μαχαιρώνω , ο γύφτος παλιατζής και ο καρεκλάς τους πειράζει. Βγαίνουν και τους φωνάζουν ότι θα τους φέρουν την αστυνομία. Το αστυνομικό τμήμα στην κωμόπολη καλύπτει 20 χώρια και έχει ένα αστυνομικό. Ο φουκαράς αυτός πρέπει να τρέχει στο κάθε φαντασμένο πρώην χωριάτη για να το ικανοποίηση . Επίσης του ενοχλούν οι καμπάνες της εκκλησίας . Τα παιδία που παίζουν στο προαύλιο της εκκλησίας κρυφτό. Μια πλατειά έχουν και αυτά να παίξουν και από κει τα διώχνουν.
Το τελευταίο αστείο που κυκλοφορεί είναι μια μεγάλο κύρια που πήρε τηλεφωνώ στην αστυνομία για τα παιδία που παίζανε ήταν η έξεις: Είμαι γυναίκα διευθυντή , μανά δικηγόρου και πεθερά γιατρού και απαιτώ να έρθετε να διώξετε τα παιδία. Τελικά τα έδιωξαν.

Εκείνοι ενοχλούνται, εμάς δεν μας ρωτείσαι κανείς. Γεμίζουν οι δρόμοι αυτοκίνητα και μίας και έχει πολλά σοκάκια σε αρκετά σημεία για να φτάσεις στο σπίτι σου κανείς μάχη. Κανείς μίση ώρα να βρεις παρκινγκ και δυσκολεύεσαι να περάσεις το δρόμο. Αρκετές φορές έχω κάτσει πανό σε καπό για να μπω στην πόρτα μου. Δεν μιλάω αλλά καμία φορά αφήνω κανένα χαριτωμένο σημείωμα σε κανένα αυτοκίνητο του τύπου. Αν δεις λακκούβα στο καπό είναι γιατί έκατσα πανό για να μπω στην πόρτα ,χτυπά κουδούνι να μου ζητήσεις τα ρέστα.

Σήμερα φύγανε και οι τελευταίοι γιατί αύριο αρχίζουν τα σχολεία. Το σπίτι μου είναι και πάλι το μόνο κατοικημένο σπίτι, το επόμενο είναι 20 σπίτια πιο πάνω. Καλό μας χειμώνα και εσείς στα τσακίδια στις πόλης σας.