Friday, December 11, 2009

Μια φορά κι εναν κακό καιρό...

Πάντα γελούσα με τα παραμύθια μικρή. Η Σταχτοπούτα χάνει το γοβάκι της, το βρίσκει ο πρίγκιπας, ψάχνει να την βρει με αυτό. Μονό σε αυτή χώρα, σιγά, ξέρεις πόσες κοπέλες φορούν 38, πολλές . Αλλά τέλος πάντων την βρίσκει και μετά ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Ποιος μας λέει ότι ο πρίγκιπας δεν την βαρέθηκε μετά από μερικά χρόνια, γιατί πάχυνε από τις γέννες και ξεθύμανε ο έρωτας και αντικαταστάθηκε από ρουτίνα.

Αυτοί που έζησαν το τέλειο ερώτα ήταν ο Ρωμαίος και Ιουλιετα. Πέθαναν πριν να τον καταστρέψουν. Αν ζούσαν σίγουρα θα ήταν χωρισμένοι και θα έπαιρναν σβάρνα τα κανάλια και θα ξεκατινιαζονταν στις κίτρινες εκπομπές. Ο σαραντάρης Ρωμαίος θα είχε ερωτευθει της 18χρόνη αλλοδαπή νταντά των παιδιών του. Θα παραμελούσε την παχουλή πια σαραντάρα Ιουλιέτα που σίγουρα με την σειρα της θα φαντασιωνόταν από το μπαλκόνι της τον κούκλο κηπουρό. Βεβαία στο διαζύγιο η επί χρόνια σύζυγος του θα του έπαιρνε και τα σώβρακα και η μικρή αλλοδαπή θα τον παρατάγε λόγω ελλείψης φράγκων.
Η Ιουλιετα θα τα έφτιαχνε με το κηπουρό και ένα άλλος φαύλο κύκλος σχέσεων θα έπαιρνε την θέση του.

Συνεχίζεται...

No comments:

Post a Comment