Το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα

Σκοτάδι πυκνό, κρύος αέρας στην σιωπηλή νύχτα. Κάνεις στους δρόμους, είναι πρωτοχρονιά όλοι είναι μέσα και ζεσταίνονται στα τζάκια τους. Τα παΐδια απολαμβάνουν ζεστή σοκολάτα και κουνανέ τα διάφορα πακέτα κάτω από το δέντρο. Σχολιάζουν το αν ο άγιος Βασίλης θα τους πάρει το τροχόσπιτο της barbie’s η το hot wheels αρένα. Οι μεγάλοι σχολιάζουν τη πολιτική, την οικονομική κρίση . Oι γυναίκες μιλανε για καινούργιες κρέμες και αρώματα επώνυμα. Οι άντρες για καινούργια αυτοκίνητα που απέχτησαν η θέλουν να πάρουν. Ξέρετε από εκείνα που έχουν περισσότερα από ότι βγάζεις αλλά τα παίρνεις έτσι και αλλιώς.

Έξω στο δρόμο ένα κοριτσάκι ντυμένο ελαφρά με ένα βαμβακερό φορεματάκι και χιλιο τρυπημένο καλτσόν περνά. Τα παπουτσάκια του τριμμένα στις σόλες. Έχει τα χεράκια του μέσα στης τσέπες καθώς το βλέπεις ελαφρά να τρέμει. Οι λίγοι περαστικοί ούτε που το κοιτανε καθώς τούς πλησιάζει να πούληση σπίρτα.
Απογοητεύετε κουρνιάζει σε μια γωνία για να μην την χτυπά ο αέρας και περιμένει το επόμενο περαστικό. Ο επόμενος περνά μετά από 5 λεπτά το παίρνει από πίσω. .Kύριε πάρτε σπίρτα . O κύριος την αγνοεί, ψελλίζει λέξεις όπως …Aσε με ήσυχο... χρόνια μέρα ...κωλόπαιδο. Το κοριτσάκι ξαναγύρνα στην γωνία κουρασμένο πια κάθετε κάτω στο τσιμέντο. H κοιλία γουργουρίζει και το σώμα κρυώνει. Σκεφτετε ότι δεν πούλησε τίποτα και όταν γυρίσει εκεί που μένει ο «θειος» θα το δείρει όποτε κάθετε εκεί μπας και πουλήσει τίποτα

Αρχίζει να χιονίζει , οι νιφάδες πέφτουν απαλά στο χώμα. Τις κοιτά με δέος, τις μοιάζουν σαν μικρές μπαλαρίνες που χορεύουν με το ρυθμό τού αέρα και καταλήγουν στο τσιμέντο . H τσιμεντούπολη γίνετε όμορφη, λευκή και άσπιλη. Oλα γίνονται τόσο όμορφα μέσα σε λίγα λεπτά. Kάθε τόσο ένα αυτοκίνητο λερώνει αυτό το άσπρο πέπλο αλλά μετά από λίγο η ομορφιά επανέρχεται. Τι ωραία που είναι αναρτιέται και ας κρυώνει. Δεν υπάρχει κάνεις να της φωνάζει , όλα είναι τόσο καθαρά οπός ήταν τότε πριν πεθάνει η γιαγιά της και η μητέρας την αφήσει στο θειο για την αναζήτηση ουσιών.

Οι νιφάδες αρχίζουν να τις μιλανε . Μικρές μπαλαρίνες θέλουν να παίξει μαζί τους, την καλούν... Εκείνη προσπαθεί να σηκωθεί αλλά δεν νιώθει τα πόδια της, αρκείτε στο να τι χαϊδεύει με τα χεριά .. Τι όμορφες που είναι και τι ωραία χορεύουν …και κάπου κει κάνουν στην άκρη σαν ανοίγουν δρόμο σε κάτι να περάσει. Στην άκρη αυτού του διαδρόμου εμφανίζετε ένα έλκηθρο. Πάνω του κατάθεται μια ηλικιωμένη γυναίκα στα λεύκα ντυμένη με μια γούνα
Σταματά μπροστά της και της δίνει το χέρι της
Γιαγιά … εσύ είσαι
Ναι κοπέλα μου.. έλα κοντά μου να ζεσταθείς . έλα να πάμε σπίτι μας
Σε πεθυμισα γιαγιά μου .. και που θα πάμε.
Κάπου πολύ όμορφα και ζεστά
Θα έχει φαγάκι γιαγιά και ένα ζεστό τζάκι.
Ναι μωρό μου θα έχει και τζάκι και μια ζεστή αγκαλιά.
Το κοριτσάκι σηκώνετε και δεν κρυώνει πια . Παίρνει μια μικρή άσπρη γουνίτσα και τι φορά ..οι τσέπες είναι γεμάτες πολύχρωμες καραμέλες, νιώθει πριγκίπισσα. Ανεβαίνει στη άμαξα , τα άλογα ξεκινούν και φεύγουν , χάνονται στο ορίζοντα.

Και μετά ένα τεράστιο χαμόγελο και μια μικρή στήλη αχνών βγαίνει από το προσωπάκι της Μια όμορφη πορσελάνινη κουκλίτσα με κουρελάκια βρέθηκε στην γωνία. Μια κύρια που έβγαζε τα σκουπίδια την βρήκε. Το μονό που αναφώνησε ήταν ...Ω το κακόμοιρο πάγωσε. Το ασθενοφόρο ήρθε και περισύλλεξε τη μικρή κουκλίτσα για να την πάει στα αζήτητα. Ο δημοσιογράφος έκανε ρεπορτάζ και η είδηση μπήκε στην στήλη με τα πρώτα γεγονότα της χρονιάς, βλέπεις δεν είχε γίνει και τίποτα άλλο το συνταρακτικό για'υτο το δημοσίευσαν και μετά τα νέα πως πέρασαν οι διάσημοι στης γιορτές. Έτσι απλά. η μικρή κουκλίτσα έκανε και αύτη τα 15 λεπτά τού Andy Warhol που δεν ήταν 15 αλλά 1. Ένα λεπτό για το ανώνυμο πλάσμα και η χαρά τού δημοσιογράφου που το ανάγγειλε με περίοπτο δέος. Αν η μέρα δεν είχε αλλά «σημαντικά γεγονότα» το θέμα θα έκανε το κύκλο του σε 3 δελτία ειδήσεων που θα κατηγορούσαν το κρατικό οργανισμό, την διαλύσει του θεσμού της οικογένειας και αλλά τέτοια και μετά τέλος λες και δεν συνέβη ποτέ.

Χρόνια πολλά…. Ευτυχισμένο το 2010… Με υγεία και χαρά και λίγη περισσότερη ανθρωπιά!