Ξέρω ότι από πάντοτε υπάρχει αυτή η αδικία ο ένας να έχει τα πάντα και να πιάνετε από
την λεπτομέρεια και να μιζεριαζετε και ο άλλος να έχει σοβαρά προβλήματα και βρίσκει πάντα αισιοδοξία για το παρακάτω.
Είναι άραγε στην φύση μας να μην είμαστε ευχαριστημένη με τίποτα και να ψάχνουμε
πάντα να μιζεριαστουμε .
Ένα κάλος μου φίλος αύτη την εποχή περνα την φάση του κατά
φαντασία ασθενή. Αισθάνθηκε ότι έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγειας. Πήγε στο γιατρό και τον επιβεβαίωσε ότι όλα πάνε καλά αλλά αυτός ζήτησε
περεταίρω εξετάσεις. Μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα κλείστηκε μέσα στο σπίτι και εκλαιγε την μοιρα του
. Μετά από πολύ τρέξιμο και αιματοχυσίες σε τεστ επιβεβαιώθηκε ότι απλά δεν είχε τίποτα.
Την ιδία στιγμή η παιδική μου φίλη
μαχητέ με σθένος για την ζωή της από μια
ανίατη ασθένεια που κάθε φορά που φεύγει ξανάρχεται πίσω πιο δυνατή. Όπως λέει και εκείνη είναι πολύ ερωτευόμενος μαζί της και δεν μπορεί
να ζήσει χωρίς αυτήν γι΄αυτο της δίνει μεταστάσεις.. . Είναι ο πιο δυνατός άνθρωπος που ξέρω . Η αισιοδοξία της είναι απίστευτη και η σοφία
που έχει αποκτήσει επίσης. . Πόσο χαζό
είναι να κλαφτείς σε κάποιο που παλεύει για την ζωή του ότι εσένα σε πονά απλά η μέση σου η ότι η ζωή σου δεν είναι όπως θα την ήθελες .
Νομίζω πήρα το μάθημα μου . Από την στιγμή που αναπνέω, άρα ζω … όλα τα αλλά γίνονται . Βασικά όταν υπάρχει υγεία στο χέρι μας είναι να πάμε
τα πράγματα εκεί που θέλουμε απλά πρέπει
να προσπαθούμε. Τίποτα δεν άρχετε χωρίς κόπο και με
σταυρωμένα τα χεριά. Τα λέω για να τα ακούω μπας και μπορέσω να τα πράξω
No comments:
Post a Comment